Rozmowa z Bogiem

 



 

Twardo twierdzą: „Boga przecież nie ma!”

Ja zaś z Nim do rozmowy zasiadam,

Mam mnóstwo wątpliwości i pytań,

Zadaję Bogu co dnia pytania.


Bóg: nienamacalny, niewidzialny,

Bez ludzkiej postaci, jakże ziemskiej.

Jednakże chcę mocą mojej wiary,

Boskiej natury uchwycić piękno.


W każdej sprawie odpowiedź dostaję:

Rady i treści w sensownych słowach.

Czytam Pismo Święte, tak zwyczajnie! -

- Moja codzienna z Bogiem rozmowa.



***

Szóstego  dnia Bóg stworzył człowieka: mężczyznę i kobietę.

Zadowolony ze swego dzieła rzekł:

"Stworzyłem was na obraz i podobieństwo moje. Daję wam miłość, dobro i piękno ludzkie.

A pośród ludzi niechaj rodzą się poeci, niech piękną mową głoszą chwałę Bożą."

Komentarze



Rozmowa z Bogiem to tylko i wyłącznie nasz wewnętrzny monolog. Wprawdzie Bóg zna nasze 

myśli i bez rozmowy z nami, ale zwracając się do Boga zacieśniamy z Nim więź duchową. 

Bóg - może nie od razu, ale da odpowiedź zawsze w jakimś ważnym wydarzeniu, czy podsunie 

nam człowieka, który wypełni jakieś Boże zalecenia, a niejednokrotnie odpowiedź usłyszymy w 

kazaniu na mszy, czy tekście Ewangelii. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Obraz
  Siedzę zaklęta w „nie chce mi się”, Zasłuchana w pochmurne ego; Zastój dobry jak każdy inny, Dzisiaj nie trzeba mi niczego!   Zielonooki kot sąsiadów Ociera się o moje nogi - Zapewne   chciałby mi powiedzieć: W życiu zawsze trzeba coś robić!   Robię krok w przód, wbrew zniechęceniu, Czasami jako optymistka; A czasem z wielkim pesymizmem - Chociażby działania namiastkę.   Grunt nie może uciekać spod nóg - Chandra źle mi los wybiera! Nawet jeżeli będę dreptać,  Uda mi się odbić od zera.   Fraszka:  Recepta O krok do ostrej apatii? Leczyć fantazją i atrakcją. *** Chandra z weną się nie liczy, Nie dość, że mam chandrę, to jeszcze się chandryczę!
Read more »

Nocą....

Obraz
  *** Życie kosmiczne to ta lepsza część mojego życia na ziemi. Co noc wyruszam na Drogę Mleczną, Spaceruję wśród białego złota gwiazd. Tak jak lunatyk chodzę po dachach - Z księżycem gawędzimy aż po brzask. Opuszczam na chwilę zwykłe życie, Zagłębiam się w nocnych snów widziadłach. Barwne wizje płyną jak w teatrze, Powolny mózg zabrał w świat fantazji. Gwiazdy ścielą się u stóp - nisko! Wśród granatu nocy świecą mgławice. Chcę wiedzieć - jak jest u Boga w Niebie? Zaglądam tam przez dziurkę od klucza. Fraszka: Lunatykowanie To spacer bez zawrotów głowy, To sen chodzony i odlotowy.
Read more »

Sen wieczny

Obraz
  Na twarz przywołuję uśmiechy, Uśmiechy w odcieniu milczenia. Na półki ze snami odkładam, Przebytą część mego istnienia: Przez pamięć wrażenia spisane I duszy niepewne wybory, Też cienie - zasnute letargiem. Dzisiejszy dzień stare sny spłoszył. Wędruję pomiędzy krzyżami, Ustawionymi w równe rzędy, To tutaj poległy marzenia, Zasnęły na wieki - snem wiecznym. Tak! Narzekam. Wciąż brak mi skrzydeł, Które niosą na szczyt istnienia! Dziś wiem! Loty do chmur przeminą I  pod krzyżem zasną złudzenia.  *** Refleksje o życiu. Niektóre warto zachować w ukryciu. W czasie pandemii mniej bywamy, mniej widzimy, mniej też zdarzeń, które mogą pobudzić wenę twórczą. Czasami interesujące zdjęcie powoduje, że powstanie wiersz. A jeśli do tego zdjęcia dołożymy bytność na cmentarzu, to na pewno w głowie urodzą się refleksje na temat przemijania i niejednokrotnie powstanie temat wiersza.
Read more »

Nie jestem już...

Obraz
Nie jestem już tą słoneczną dziewczyną, Która łódką skleconą z marzeń do brzegu Przybija, życie nie niesie mnie w chmurach Jak kiedyś - na srebrnym rożku księżyca. Nie idę o lasce, chociaż utykam, Brnę przez kłopoty - jak w piachu, na wietrze, Jeszcze patrzę w górę z nadzieją głęboką, Szukam miejsca pośród gwiazd Drogi Mlecznej. Może dni z biegiem czasu się zmieniły, Przygasły, przestałam je liczyć w myślach, Ale chciałabym być w twoich ramionach, Mocnych jak drzewa, jak słońce słonecznych. Fotka z Pinteresta. Jak tu nie napisać wiersza?  Pinterest podsuwa mi wspaniałe zdjęcia. Piszą: "Znajdź  pomysł na wiersz". Komentarze Fraszki: Nie można przestać być sobą Jestestwo nam się nie zmienia, Przybywa jedynie doświadczenia. * Z siebie się nie wyrasta, Nawet z upływem czasu.
Read more »

Książka - "Tajemnice życia"

Obraz
 Polecam Państwu mój tomik poezji. Na treść książki składają się wiersze, które wysłałam na konkurs  literacki Wydawnictwa Poligraf.  W konkursie - w 2022 roku otrzymałam wyróżnienie i tym oto sposobem powstała ta książka. Jeśli Państwo lubicie wiersze w formie książkowej, to od dzisiaj tomik jest już w księgarniach.  Książkę można również zakupić na stronie internetowej Wydawnictwa Poligraf. Książkę z dedykacją i autografem można również zamówić pod adresem e-mail:  beatawaluszko@gmail.com lub na Allegro. Gorąco polecam. Beata Wałuszko
Read more »

Fortuna

Obraz
  Za upaćkanym oknem widok się nie zmienia, Drzewa kołyszą się - czasem bardziej, czasem mniej. Czas jakby cofnął się do początku tworzenia; Jakby się w miejscu zatrzymał, a nie kończył dzień. Życie składa się z przelotnych minut uśmiechu, Miejsc - co dnia innych lub arcynudnych - tych samych,  Z łańcuchów słów, które wiatr porozrzucał echem I rozmów, które dawno spełnieniem wybrzmiały. Przeszłość ulatnia się jak kamfora: scenkami, Jednakże nie chcę nasycić jutra dniem przeszłym. Los zakryty - w nieznajomości doskonały; Może doświadczę przymiotów bogini szczęścia? Fraszka: Droga do szczęścia Fortuna kołem się toczy? Lecz czemu zamiast kół ma kwadraty?
Read more »