O miłości

 

< Przez wieki napisano o miłości niemal wszystko, toteż napiszę to, czego nie napisano..

A nie..... to też już napisano! >
 

Nie wiem, jak głęboko sięga miłość!

Czy może do magmy, wnętrza ziemi?

Czy kończy się tuż pod ludzką skórą?

Taki sekret, co rządzi zmysłami.

Goniłam za nią, przeskakując schodki

Zaplątanej w supły codzienności.

Wydzierałam jakieś marne strzępy,

Czegoś podobnego do miłości.

Teraz już nie chcę czułych dotyków,

Mistycznego tańca pośród nocy,

Łkania wiatru, co między liście wpadł,

Wśród lampionów i księżyca wokół.

A ta skreślona miłość ściga mnie wciąż,

Mówi, że przyszła tak, jak przyjść miała!

Mami wiecznie: prawdą, to nieprawdą,

Wywraca porządek w zdaniach całych!

Nie mam w życiu takich przegródek,

Ani półek na nowe westchnienia.

Miłość mówi, że jest przecież wszystkim

I warta jest długiego czekania!