Kochać potrafisz...




Na polanie mego życia przebywam,

Obok - pnie ze ściętymi duszami drzew

I złote myśli skoszone jak drzewa,

I zwykłe myśli, zabrane w przeszłość gdzieś.

Na tej polanie mojej wyobraźni

Kiedyś nowe sny wyrosną na drzewach.

Dzisiaj niebo ciemne, burzowo dudni,

Braknie treści w życiu, dusza nie śpiewa. 

Tak to - pomiędzy myślami się miotam,

Aż przyszedł TEN, KTÓRY CHODZI PO WODZIE.

- Po wodzie chodzić nie będziesz - rzekł słowa -



Lecz kochać ludzi potrafisz i możesz.


 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia