Magia

  w powietrzu unosi się woń życia

bywa srebrzystym ptakiem

lub kroplą łez

złoto-słoną

z fotografii spogląda na mnie 

człowiek 

zdjęcie zapamiętało jego oczy

i postać

serca nie widać

ale kiedyś biło

równo i rytmicznie

dopóki czas nie wytarł 

czasu tego serca

czas nie był łaskaw

albo czas był łaskaw

zachował jego słowa

białe żółte czerwone niebieskie

myśli złote i szczerozłote

wierze i poematy jarzące się

ogniem życia

człowiek zniknął za bramą wieczności

ale jego słowa 


to ptaki 

kamienie milowe

perły i diamenty

gwiazdy na niebie

to... magia


***

Pobożne życzenia i mnie się trzymają,

Tak jak magie się nie spełniają.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Nie jestem już...

Książka - "Tajemnice życia"

Fortuna