Władca

Niespodzianie w moim życiu pojawił się on,

Przedstawił się jako mój osobisty władca,

Stałam się poddaną Dymitra Samozwańca,

A na moim podwóreczku ustawiono tron.

Na sobie mam władczy wzrok, plecy zginam w ukłon,

Kuksańce są prosto w bok, na nic tu frustracja,

Myśleć mi nie wolno - patowa sytuacja,

A wśród grządek, drzew i kwiatów - słychać władczy ton.

Siedzi Dymitr w ogrodzie, rozparł się na tronie,

Aż w końcu do otoczenia się upodobnił.

Nie wiem czy przypomina hubę, czy powoje?

Moje podwórko zaanektował, zawłaszczył,

Mógł iść do polityki, niszczy  plany moje,

Piecze jak pokrzywa,  jak jemioła ma ssawki.   

Wiersz "Władca" to sonet włoski. Od czasu do czasu pisuję sonety, fajnie jest zmierzyć się z wyzwaniem napisania sonetu. Wśród poetów polskich nasz wieszcz Adam Mickiewicz bardzo często stosował tę formę poetycką i spopularyzował ją w Polsce. 

Fraszka: 

Polityk

Przed kamerą mówił o bliźnich ostro i dobitnie,

Myśląc sobie - pogadam, a potem tę gadkę z taśmy się wytnie.