Odreagowanie

 

W zmierzwioną chmurami pogodę

Wplątał się wredny chochlik złości.

I butnie panoszy się w jaźni,

Rzuca kłody, spiętrza trudności.

Nim obudzi śpiące Erynie

I wciągnie mnie w sploty wężowe,

Przytulę ciepłą myśl wczorajszą,

W szepty zaklnę burzowe słowa.

Złotym plastrem słonecznej chwili

Zalepię jątrzące jaźń rany,

Świeżymi pączkami zieleni

Pozwolę swe zmysły omamić.