Jesień
Grudniowe niebo sypnęło złota
kaskadą,
W różowo-niebieskie kożuszki chmury
strojne,
Podmuch goni liście i układa w
girlandę,
Drzewa, choć nagie, pną się do
nieba dostojnie.
Jesień roztacza nieśmiało swoje
marzenia,
Pieśń życia kołysze, przytula;
wiatr też śpiewa.
Krótki dzień milknie, w półmrok się
zamienia,
Poświatą barw jesieni sączy się
nadzieja.
W domowej ciszy, w równym rytmie
zegar tyka,
Czas świata - mojego ziemskiego czasu
pilnuje,
Zanim półmrok otoczy mnie zewsząd i
wokół -
Niech jesień swoim urokiem los zaczaruje.
Komentarze
Prześlij komentarz