Monotonia

 Dzień, który składa się z rytuału

Zwyczajnych i monotonnych zdarzeń,

Miewa tyle ze szczęściem wspólnego,

Że istnieje data w kalendarzu. 

Tłamsi naturę zwykły poranek,

A monotonia się nie czai,

Lecz wdziera w ludzki grafik uparcie,

Tkwi na papierze i w każdym zdaniu;

Jest królem powietrza, solą życia

I jednostajnie powtarza kadry,

I nieodmiennie z zegarkiem tyka,

Chociaż świat gna do przodu uparty.


 

 Wiecznie pędzący świat nie wie nawet,

Że chociaż mknie do przodu z fantazją,

Bywa powtarzalny jak obrazek,

Monotonny, odbity przez kalkę.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Sen wieczny

Nocą....

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Mój świat