Jesienne tango

Słońce połyskuje złotą kolią,

Czcze obietnice na niebie rozkłada,

Czy kryształ czasu zapamiętać można,

Ten czas, który kolorami nie gadał?

Jesień zerka przez uchylone okno,

Miedziane peleryny w tan szykuje.

Jesienne tango duszy zadumanej,

A po pokoju pragnienia się snują.

Gorycz już wyschła we mnie i nie krwawi,

Może zbyt wiele żądałam od lata,

Jesień stroi się w tan, w rdzawe sukienki,

Barwią tango słoneczne melizmaty.

Słońce lśni złotymi bransoletami,

Tiule obietnic na niebie rozkłada,

Usłonecznia mądrość między myślami:

Szczęście, to nie dar jesieni czy lata.