Wyobraźnia

<  Wyobraźnia to wrota w zaświaty, w świat baśni i kosmos.> 


Wyobraźnia kopułę nieba kruszy -

Chmury strojne w lazury i fiolety.

Wyobraźnia kruszy kopułę myśli,

Zabarwia życie domieszką podniety.


 

I niesie umysł w światy równoległe,

Myślom jak rączym koniom pędzić daje.

Wśród wizji realnych i absurdalnych -

Nie każe wybierać słów na rozstajach.

 

Bywa z wykrzyknikiem i w cudzysłowie,

I przed zgubą w losie potrafi ostrzec.

Jak nadmuchany fantazjami balon

 Płynie w czasie - pomiędzy złem i dobrem.

Wiersz powstał, ponieważ spodobało mi się to zdjęcie. Znalazłam je na Internecie i poczułam dotyk weny.

Życie jest raczej prozaiczne i nawet jeśli tematy na wiersze leżą na ulicy, to czasami dobrze jest, żeby tam zostały lub zostały na inny dzień, z innym nastrojem.

Często czuję impuls do pisania, właśnie pod wpływem zdjęć artystycznych, czy też muzyki. 

Choć taki artyzm często jest nieopisywalny, trudno wyrazić go słowami.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia