Panie zmiłuj się!
Zasłuchana w szesnastowieczne nuty Palestriny.
W tym świecie sopranów, altów, tenorów i basów -
Dusza i ciało uniosły się niewyobrażalnie wysoko,
Kyrie, eleison!
Chryste, eleison!
Kyrie, eleison!
Klawisze organów z dźwięków utworzyły schody w przestworza.
I topiły się bryły lodu,
Kamienie pękały, rozkruszały na piasek,
Kyrie, eleison!
Chryste, eleison!
Kyrie, eleison!
Święte dłonie wygładziły wszystkie fałdki i zadry,
Wszystkie zagniecenia w moich myślach,
Jutro pojaśniało,
Kyrie, eleison!
Chryste, eleison !
Kyrie, eleison! ……….
Komentarze
Prześlij komentarz