Nastrój

 

Smutek rozparł się w mej wyobraźni

I łzawe słowa w wersy zamienia,

Elegią drąży tematy ważne.

Płyną refleksje - przeszłości cienie.

W kłębiastych chmurach - chmur nie brakuje

I światłocieni wśród słońca tarczy.

Delikatnych muśnięć słów nie czuję,

Myśli pochmurne - bywają twórcze.

Fałsz i prawda na skrawku karteczki,

Jakby zwarte w ekstatycznym tańcu.

Fałsz z wdziękiem piruety wykręca,

Prawda obraca się ciężko w miejscu.

A miało być - lekko i różowo!

Nie dla mnie dziś latający dywan!

Zwierciadłem życia są wiersza słowa,

W myśli słone krople łez wciąż trzymam.