Niepokój

 

 

chyba gubię niebo

niejasna myśl mnie dręczy

chyba gubię niebo

i odnaleźć go nie mogę

tak mało na niebie gwiazd

a wszystkie takie kruche i znikną o brzasku

tańczę z tobą

tańczę sama

tańczę z miłością i z gwiezdnym światłem

gwiazdy takie złote i kruche

jak miłość którą trzeba wytańczyć

i tańczę żeby kochać

i tańczę żeby tańczyć

i tańczę żeby się zapamiętać

tańczę jak baletnica

tańczę jako kobieta 

tańczę pełnią mej kobiecości

tańczę jak szamanka

 złote gwiazdy na niebie takie kruche

i zgasną o brzasku

***

Niepokój towarzyszy nam przez całe życie i odzywa się w wielu sytuacjach.

Czy uda się nam, czy staniemy na wysokości zadania?

Niepokój może być twórczy, może budzić ambicje, a może być ołowianą kulą u nogi.

Jak rozprawić się z niepokojem?

Czy tańcem czarownic, czy tańcem, który tylko zagłusza myśli, czy może konkretnym działaniem?