Czas ludzki

Jak mantrę powtarzam codziennie,

Biegiem rzeki zauroczenie,

Czas nieuchwytną rzeką płynie,

Fale niosą chwile istnienia. 

Cóż ja mogę wiedzieć o czasie,

Skrytym w klepsydrze lub zegarze?

O czasie, który pisze wieczność

I w nieskończone płynie dale?

Czas: mierzalny i niemierzalny,

Wieczyście poza wyobraźnią,

Rytmiczny super idealnie,

W żaden sposób – niepowtarzalny.

Mojry nić przeznaczenia przędą.

Czas nie potrzebuje boginek,

Jestem ludzkim mgnieniem tylko,

Kto przetnie nić, gdy los upłynie?

 

O człowieczego czasu przędzy,

Nie mam wiele do powiedzenia,

Lecz mogę wydłużyć poezją

Bytność w czasie, mój czas istnienia. 

I fraszka: 

Przeterminowane

Tajemnica zużytych, starych zegarów:

Nie potrafiły pójść z duchem czasu.