Iluzja

Wśród ciemności nagle kończy się dróżka,

Zawrócić nie można i dni niepewne,

A na dłoni linia losu za krótka.

Wtem pojaśniało, a twarz uśmiechnięta,

Życie płynie nowymi ideami,

Na łące zielono - żółte kobierce,

Tak majowo z nowymi doznaniami.

W odmienionym życiu nie bywa pod wiatr,

Aż mniszki przekwitły, są dmuchawcami.

I tak się kończy niezwykły losu fart,

Dmuchawce, podobnie bańki mydlane -

Zdmuchnięte znikną - to iluzja, to żart.

I znów widzisz w lustrze twarz zapłakaną,

I boisz się lata, boisz się marzyć.