Panna Wiosna - I (Pory roku)

Wiosna nie przychodzi niespodziewanie,

Pojawia się tak - jak każe natura,

Z dystynkcją Zima odjeżdża saniami,

Wtulona z gracją w białe, śnieżne futra.

Wiosna na piechotę zawsze wędruje,

Z pożółkłej trawy - kubraczek i suknia.

Nową suknię sobie obstalowuje,

A słońce przyświeca jej w tym łaskawie,

Z krokusów wianek na głowę szykuje,

Kapelusze ozdobią kotki - bazie,

Nieba woalka podkreśli karnację,

Szal z zielonej trawy ciągnie się za nią,

Tulipany dopełnią tę kreację.

Ach! Widać ten szyk - Wiosny elegancję!