Alter ego

Siadamy w bujanym fotelu co wieczór:

Fotel pomaga dojrzeć coś odkrywczego!

Ona - główna bohaterka tego wiersza

I ja - jej nierozerwalne alter ego.

 

Ona bywa w życiu nieporadna, cicha.

W fotelu często łzy płyną strumieniami;

Tu rozliczamy braki nadziei, pecha,

Tęsknimy za zgubionymi miłościami.

 

To wszystko wciąż robi ona, dla ścisłości,

Bo ja mam zawsze - całkiem odmienne zdanie:

Jestem kusicielką, wieczną optymistką.

Funduję jej fotelem niezłe bujanie!

 

Bujam fotelem do rozterek utraty,

Tworzę tę jej siłę życiową - z niczego!




Powiedzcie mi!  - Zmieniam czarny kolor w biały!

Jakie byłoby życie bez alter ego?


I fraszka na ten sam temat:


Trudność

Zupełnie nie wiem dlaczego, 

Ale trudno mi się dogadać z moim alter ego?

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia