Wyobcowanie

< Każda samotność się kończy, gdy trafiamy na dobrych ludzi.>


Człowiek - maleńka kruszyna,
Zagubiony w ciszy - przywileju samotnych,
Może krzyczeć, może kogoś wołać.
Czy ktoś słuchać będzie?
Pytam? Czy ktoś słucha?
Nie! Nikt cię nie słucha,
Nie krzycz! Nie wołaj!
Oni są razem i nikt nie usłyszy,
Wołanie na pustyni - nie odbije się echem,
Ich serca, choć nie samotnych, są jak z lodu,
Każdy osobno, byłby tylko jak ty -
Samotnym człowiekiem.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia