Nie jestem już...

Nie jestem już tą słoneczną dziewczyną,

Która łódką skleconą z marzeń do brzegu

Przybija, życie nie niesie mnie w chmurach

Jak kiedyś - na srebrnym rożku księżyca.


Nie idę o lasce, chociaż utykam,

Brnę przez kłopoty - jak w piachu, na wietrze,

Jeszcze patrzę w górę z nadzieją głęboką,

Szukam miejsca pośród gwiazd Drogi Mlecznej.


Może dni z biegiem czasu się zmieniły,

Przygasły, przestałam je liczyć w myślach,

Ale chciałabym być w twoich ramionach,

Mocnych jak drzewa, jak słońce słonecznych.



Fotka z Pinteresta. Jak tu nie napisać wiersza?  Pinterest podsuwa mi wspaniałe zdjęcia.

Piszą: "Znajdź  pomysł na wiersz".


Komentarze

Komentarze

  1. Pobudza wyobraznie.....super...!!!!!!!!

    OdpowiedzUsuń
  2. poezjabeaty.blogspot.com22 października 2022 15:50

    Bardzo się cieszę, że tak wiersz jest odbierany. Pozdrawiam. Beata Wałuszko

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Monotonia