Miejsce w pamięci

Ktoś powiedział - ich przecież już nie ma!

A w mojej pamięci wiecznie słyszę

Ich słowa, śmiechy; obrazy widzę.

Mgiełką w myśli, tęsknotą łzy płyną. 

Ich rzeczy trzeba było spakować. 

Ot, tyle zostaje po człowieku!

Tylko w pamięci myśli wciąż dużo,

Pamięć zdarzenia powtarza echem.

A świat pozostał na swoim miejscu,

Czas tyka w rytmie, w sercach zegarów.

Kim jest ta postać w czarnym welonie,

Czemu mi wszystkich bliskich zabiera?

Myślę wciąż - gdzie ich kawałek Nieba?

Czy jest im dobrze, gdzieś poza czasem?

Mam pełne wspomnień w pamięci miejsca,

A serce bije dla nich - na zawsze!