Miejsca z przeszłości
< Każdy człowiek napisał swoją własną "Odę do młodości", bo młodość dano nam tylko raz i doskonale pamiętamy ten beztroski czas, i te marzenia o górach, które będziemy w dorosłym życiu przenosić. >
Nowy dzień trafił w dawne okolice,
Może zbyt mało iskier było w życiu,
A może zanikły uczucia tamte?
Drogą z przydrożnymi brzozami jadę -
Pośród białych wierzb i krzewów gęstwiny.
Kiedyś inna muzyka brzmiała tutaj,
Nie słychać było mazurków Chopina.
Może i była też ta jakaś miłość,
Lecz odeszła z czasem, nic nie znaczyła.
Jakaś wielka, fascynująca czułość -
Marszem Mendelsona się nie skończyła.
Na pewno tym życiem rządziła młodość,
Niezmiennie wdzięczna, radosna, beztroska,
„Oda do radości” brzmiała na pewno,
Komentarze
Prześlij komentarz