Zmiana




A mnie ci ludzie nie chcą nigdzie,
Wciąż od otoczenia odstaję,
Myślę inaczej, jestem inna -
Regularnie mnie wyganiają.

Natrętnie i z wielkim uporem
Badam wokół grunt dotykami,
Na ziemi swego miejsca szukam,
Nęcę miłymi uśmiechami.

Wciąż nie mieszczę się w cudzych ramach,
Jakże często - ścisną mnie drzwiami!
Czas najwyższy z życiem coś zrobić,
Zajęłam się przemyśleniami.

Mam w końcu sposób doskonały.
Wiem! Stworzę swój styl i image -
Ludzi porwą me ideały,  
Pójdą za mną, nie ja za nimi.


Komentarze

  1. Rozumiem, z tym stylem, to poezja, ale i plany dalekosiezne, zycze powodzenia.

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuję za życzenia. Pozdrawiam. Beata Wałuszko

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Sen wieczny

Nocą....

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Mój świat