Cóż więcej?

 

Wiosną po deszczu bosko pachnie powietrze,

Z nieba sypią się okruchy Niebios wraz z deszczem.

Cudowne wersety wierszy spadają z nieba,

Czynić poetyckie czary - czuję potrzebę.

Jeśli po deszczu na niebie jaśnieje słońce,

Z wiośnianej woni zieleni świeżo wschodzącej -

Tworzy się krystaliczny dywan latający,

Mogę na nim - rozmarzona płynąć z fantazją. 

Ciepły wiatr wznosi w powietrzu poszumy pieśni

Zieloniuchnej trawy i pąków na gałęziach,

Ptasie chóry wyśpiewują gamy słoneczne.


Czy w życiu - czegoś więcej potrzeba do szczęścia?

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia