W krainie beztroski

  W ciszy dnia beztrosko popłynęłam -

W ciepłych przestworzach za babim latem,

Pęd wiatru uniósł mnie ponad drzewa,

Korony zdobne w jesienne klimaty.

Istnieje jedynie tu i teraz.

Beztroska - przeszłości nie pamięta,

A myśl do przyszłości nie wybiega,

Beztroski człek nie wie - co to pęta.

Pastelowa jesień inkrustuje

Kolorowe domy i ulice.

Ciało w zgodzie z duszą egzystuje,

W myślach bez trosk - doskonała cisza.

Lewituję, niczego nie muszę.

Płynę tuż obok babiego lata,

W nieważkości ku górze się wznoszę.

Wiem, że jest jesień. Po co znać datę?

***

Luz i dylemat 

to dwa przeciwstawne bieguny ziemi.

***

Stan beztroski to nagroda pocieszenia w naszym zabieganym i zatroskanym życiu.

Zwykle zdarza się rzadko i trwa tylko chwilę, ale przynajmniej na tę chwilę zapominamy o 

tym, że wiecznie coś musimy, a też i nie wiemy czy nam to "coś" wyjdzie czy nie wyjdzie.