Korytarz życia
Ach ! Jak ta dusza się szarpie,
Wyrywa się z tego ciała,
A potem wystraszona wraca z powrotem.
Życie ziemskie, to taki fragment istnienia,
Którego nie można powtórzyć.
Ach! Jak to serce bije,
To mocno, to słabo, nierówno - w końcu ustaje.
Ktoś krzyczy – asystolia!!
Ach! Jak te oczy zamglone z bólu
Ze smutkiem i strachem patrzą,
Nawet z kalekim ciałem - warto być na tym świecie.
Utwórz korytarz życia!
To czyjaś matka,
To czyjś ojciec,
To czyjeś dziecko,
Może czyjaś żona,
Może twój przyjaciel.
Utwórz korytarz życia!
Pozwól im walczyć o siebie,
Podaruj tych kilka minut,
Pozwól im razem z nami być!
Komentarze
Prześlij komentarz