Pierwszy śnieg

Nie wspominam z rozrzewnieniem lata, nie tęsknię,

Wybiegam w przyszłość - w kolory życia strojna,

Grudniowe słońce w złotym welonie za oknem,

Na szarą ziemię spadły płatki śniegu pierwsze.

Blask słońca odbija się w doskonałej bieli,

Jakby ktoś rozsypał drogocenne diamenty,

Myśli skrzą czystością śniegu nieskazitelną,

A zima białymi płatkami ziemię ścieli. 

Nasze życie pełne pytań - sklejone kartki -

I słów, które nie zaniosą nas w bezkres doznań,

Niech magią złota rozświetli grudniowe słońce

  

Nowy czas, by jasny był jak śniegowe płatki.