Jestem przekonana, że..

 Jestem przekonana, że los scenariusz tworzy.

Zagram w końcu najlepszą z moich życiowych ról,

W świecie moim i nieautentycznym zarazem,

Jakby świat skończył bieg i za chwilę ożyć mógł.

Jestem przekonana, że stojąc u Nieba bram,

Nic nie stracę, a zyskam poetyckie natchnienie,

Na papier iluzoryczne arcydzieło dam,

Ten świat dzieli się na równoległe istnienia.

Jestem przekonana, że w Niebie grają zorze -

Organy z kolorów nieba i gwieździstych łun,

Anielski chór nuci psalmy w słodkiej pokorze,

A na niebieskiej łące - tłum roztańczonych dusz.

Jestem przekonana, że w Niebie pod kasztanem -

Tym starym, dobrym drzewem - czeka na mnie Bóg!

Choć w niebogłosy krzyczą, że Bóg jest mirażem,

Kto wobec tego kosmos i ziemię stworzyć mógł?

Jestem przekonana, że Bóg - to starzec z brodą

Lub młody geniusz, co z Absolutu serce ma -

Mieści w nim miłość do każdej ludzkiej istoty.

Pod tym kasztanem otrzymam nieśmiertelny czas.

< Na Boga patrzymy oczyma nadziei, oczyma wątpliwości i naszej wyobraźni. 

Nasza wyobraźnia nie działa do końca, bo Bóg jest przecież duchem.

Może dlatego tak trudno umieścić Boga w ludzkim świecie. >