Miliony malutkich kroków...
Milionów malutkich kroków trzeba,
Aby do ziemskiego edenu dotrzeć.
Po drodze razem z wiatrami zaśpiewać,
Iść - nie pod wiatr, a z wiatrem kroczyć mądrze.
W skrojonej z determinacji sukience -
Jak wielkie niewiadome - dzień i noc brać.
Gdy trzeba, zatrzymać się lub zakręcić,
By w żagle wyobraźni uchwycić wiatr.
Miliony malutkich kroków wiodą
Często do euforii spełnienia.
Idziemy drobnymi kroczkami, słodząc
Nadzieją alejki bez zakończenia.