Miliony malutkich kroków...

 



 

Milionów malutkich kroków trzeba,

Aby do ziemskiego edenu dotrzeć.

Po drodze razem z wiatrami zaśpiewać,

Iść - nie pod wiatr, a z wiatrem kroczyć mądrze.

 

W skrojonej z determinacji sukience -

Jak wielkie niewiadome - dzień i noc brać.

Gdy trzeba, zatrzymać się lub zakręcić,

By w żagle wyobraźni uchwycić wiatr.

 

Miliony malutkich kroków wiodą

Często do euforii spełnienia.

Idziemy drobnymi kroczkami, słodząc

Nadzieją alejki bez zakończenia.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia