Skrzydła weny II

  poezja jest pasją

 w wenę myśli zmienia

skrzydła rozpięte na plecach 

każą odlecieć 

do krainy ducha

niespokojnie łopoczą w szarym pokoju

poezja jest iluzją 

odlecą tylko moje myśli

może w astral 

może w zaświaty

lub w podświadomość

w przepastne poetyckie głębiny

i będę czuła ten uścisk w duszy

bo nie ma niczego

czego pragnęłabym bardziej

niż tworzyć melodię ze słów

i jestem w pokoju i nie ma mnie

może jestem w krainie nieokreśloności 

a może w krainie poezji

słowa przybywają do mnie żeby dać im 

wierszowaną treść

skrzydła na plecach weny lekko 

i niespokojnie 

łopoczą falują 


muszę jeszcze wziąć smartfon w dłonie

i palcem wystukać w notatkach 

mój nowy wiersz




***

Ludzie przypięli wenie skrzydła.

A wena:

Nie jestem ptakiem, nie będę wyglądać jak straszydło.



Fraszka:


Wena twórcza

Wena twórcza działa wybiórczo,

Wybiera twórców i odtwórców.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia