Rzecz o nadziei
Nadzieja tkana siateczką – niby pajęczą,
Ulotną siłą ludzkiej wiary w zaistnienie,
Zakwita, utkana nieśmiałym echem serca
Z człowieczego - jeszcze zlęknionego
marzenia.
Nadzieja – to muzyką duszy malowana
Gama, dźwięki wiecznego ludzkiego tworzenia,
To tytan w jestestwie - walczący z obawami
I zasklepione rany złego doświadczenia,
To puchaty obłoczek autorskiej euforii,
Zrodzonej z wizji duchowego uniesienia
Albo myśli rozważne i temperamentne,
Które na kartce zapiszę wierszem spełnienia.