Wysoko

Jedna sukienka wystarczy - wysoko tam gdzieś,

Chociaż nie wiem, co będę miała zamiast ciała?

Czy nad tymi chmurami jest gdzieś Niebo jakieś,

Gdzie wraz z Aniołami będę pieśni śpiewała?

I czy do tego „wysoko” jest wciąż daleko?

Jak Pan Bóg zaplanował mój los, ten ziemski czas?

Czy ze sobą zabiorę brzemię win, grzechów,

Czy w tym Niebie będę tak lekka jak letni wiatr? 

I czy to prawda, że Niebo jest takim Niebem,

Gdzie wszystko jest i nie ma potrzeby marzyć, śnić?

Czy przestanę tęsknić za rzeką, za tym drzewem,

Czy będę pamiętać moje ludzkie chwile, dni?

Czy w Niebie kłujące róże - też mają kolce?

Czy prawda, że mówią tam myślami - zamiast słów?

I czy może będę choć odrobinkę śmielsza?

I ważne! Czy moje wiersze zechce czytać Bóg?