O przemijaniu
Na niebie umiera gwiazda -
Miliony lat świetlnych stąd.
Kiedyś - miliony lat temu
Była jak słońce. Taki los!
Pokazują nam teleskopy
Eksplozję tytana jasności:
Zapewne był zamęt, jakiś huk,
Rozpad głuszą odległości.
A jeśli odchodzi człowiek -
Jest noc,
dzień. To nie supernova!
Ból nie zapisał się na niebie,
Bolą nas myśli, każde słowo!
Gasną gwiazdy na naszym niebie,
Najbliższe sercu i jedyne,
Gwieździste niebo mamy w sercach -
Życie ludzkie musi przeminąć.
Komentarze
Prześlij komentarz