O poezji i poetach

< Poezja, bez względu na temat - czy bliższy niebu, czy bliski ziemi - musi wznosić się na  wyżyny.>





Na świeczniku życia poeta zasiadł,
Rymy o spełnionym życiu układał:
 O losie ubranym w bławatki, perły,
Ludzie to czytali, bo sny rozdawał.
Aż ktoś spytał - Kiedy napiszesz o mnie? -
Niepozorna postać w tłumie, na końcu.
- Mam życie ciche, o chlebie i wodzie,
I nie śmiem marzyć o gwieździe świecącej!
Malujesz świat wytrawnymi rymami,
Jakiego moje oczy nie widziały!

Toteż twórcy wrażliwi wybierają
Tematy - by wiersze do serc trafiały!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia