Opowieść o pajacu




Na ścianie mały pajac wisi,

Ubrany w czerwone ubranko.

Jeśli pociągnąć za sznureczki,

Podnosi rączki, nóżki - tańczy.

 

A uśmiech ma narysowany -

Od ucha do ucha - szeroki,

Piegi przyklejone do twarzy,

Pod czerwoną czapeczką - loki.

 

Intryguje ludzi pajacyk,

Lecz nieszczęśliwy marzy co dnia:

"Przestać pajacować, los zmienić!"

Lecz nie umie zerwać się z gwoździa.

 

Tak upływa życie na ścianie,

Za pociągnięciem sznurka wiecznie.

Na zawołanie pajac tańczy,

Zgodził się z losem ostatecznie.

 

Czasami pomyśli z goryczą:

"Rozbawiam małe dzieci, ludzi,

Tak jak wyglądam - tak tu wiszę!

Ja cierpię, mną się nikt nie znudzi."


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia