Płacz (Deszczowa panna)
Deszczowa panna w strugach deszczu tańczy.
Tuli wody strumienie jak kochanka,
Pod ciemnym niebem sunie na chmur linie,
W tańcu zamienia się w sen, zapomnienie.
Taneczne rytmy w ekstazie wybija,
Parasol, kalosze już pogubiła.
Może chce odczarować tym szaleństwem,
Wspomnienia z przeszłości zniszczyć, zagłuszyć.
Cała mokra, w strugach wody twarzyczka.
Nikt nie wie - czy to są łzy, czy deszczówka?
Szum deszczu - płacz zagłusza nieustannie,
Żal znika. Pozwólmy tańczyć tej pannie.
Komentarze
Prześlij komentarz