Droga Krzyżowa

ten krzyż taki ciężki

wygląda jak drewniany

ale nie jest wyciosany z drewna

jest ulepiony z ludzkich grzechów

win i przewinień

zbitych mocno - jak w twardy kamień

Chrystus z nadludzkim trudem niesie ten krzyż

upada

obejmuje go posiniaczonymi

zakrwawionymi ramionami

i przytula broczącą krwią twarz

do grubego pnia

jakby przytulał najdroższego przyjaciela
bo tworzy "nowe"

nie jestem Cyrenejczykiem - nieść nie pomagam

choć wiem że pomocność Cyrenejczyka 

w sobie mieć trzeba

ja jestem ulepiona z miernego gatunku gliny

gdzie Boskie ręce - wiecznie muszą
prostować moje myśli

łatać i zalepiać dziury w tej glinie mojego ciała

u kresu - krew Jezusa

z ran - przebitych gwoździami rąk i nóg

spływa po drzewie krzyża

barwi go śmiertelną czerwienią

krew i woda z przebitego włócznią boku

utworzyły drogę
gdzieś ku Niebiosom

to Jezus w swoim miłosierdziu

chce mnie prowadzić

 i  wciąż
w głowie pełnej różnych myśli

słyszę Chrystusa

„każdy

 kto żyje i wierzy we Mnie

 nie umrze na wieki"