Poezja Beaty

  Kiedy ludzkie okrucieństwo wczesnym rankiem Zabierało Ulmom i skrywanym Żydom Życie – Bóg na ich cierpienie z Niebios patrzył I tam przygotował im wieczystą miłość.   Ziemska miłość największa - to oddać życie Za bliźnich - nie ma miłości doskonalszej; To nieraz droga męczeństwa i wyrzeczeń, Nie ma tu łatwych kroków na Bożej ścieżce.   Józef Ulma wsłuchiwał się w Boże słowo, W Piśmie Świętym napisał swoje ludzkie: „tak”, Zgadzając się na samarytańską drogę, Choćby z żoną i dziećmi musiał życie dać.   Przede mną relikwie Józefa, Wiktorii I maleńkich, jakże niewinnych dzieciątek, I Niewiniątka – bez prawa do narodzin; Dzieci, które nie miały prawa dorosnąć.   Nie ma prostych dróg do miłości, świętości. Modlimy się o pokój i dobro w życiu, Dlatego błogosławionych Ulmów proszę - W tych intencjach - o modlitwę wstawienniczą.

  Synonimy kulinarne Tutti frutti, kogel-mogel czy groch z kapustą Oznaczają bajzel, a nie dobrą kuchnię.   Puenta Od początku związku puenta ten związek niosła, Puentą w tym związku jest podział majątku.   Kaganek oświaty Nauczyciel niesie kaganek oświaty, Kaganek przygasa bez godziwej zapłaty.   Polityk Ma cechy wybitnego polityka, Wiele cudzych racji zwyczajnie mu umyka.   Progres Fraszkom urosły skrzydła. Szkoda, bo wyszły z tego wierszydła!   Podróż za jeden uśmiech Ziemia wokół słońca wędruje, Przy okazji i ja sobie podróżuję.

  Gdzie jest sedno, czego nie widzę, Czego nie ma? Ziemia ucieka Pode mną i nie wiem, czy lecę W cyklu losu, czy się uziemiam?   Świat ludzki - bałagan okręca, Obraca do góry nogami, Dysonans istnieniem zarządza! Krytycznie - dumam nad chmurami.   Tu iluzoryczna harmonia Gna mnie pomiędzy mgławicami, Lecz ogólnie – głucho i ciemno... Daleko do gwiezdnego ładu.   Nie podróżowałam wśród planet I praw kosmosu nie rozumiem. Drogę zaburzył meteoryt, A księżyc - to kamienista kula.   Zanim ominę czarne dziury, Do kosmicznej harmonii dotrę - Ze starości pewnie zapomnę: Po co wybrałam się w ten kosmos?

  Ludzie chcą gnać na koniec świata, Jakby tamże miał nastąpić cud I jeżdżą paluchem po mapie, Żeby ten skraj świata był tuż, tuż.   Na owym drugim końcu świata Świeci zepsute światło słońca, I nieraz dopada zła passa, A złe sny z harmonii wytrącą.   Wiersze pisują również marne, Choć ludzie modlą się o wenę, A noce zamazane, czarne - Bez magii gwiazdek na niebie.   Ludzie z tamtego końca ziemi I ci z tego - chcą życie zmieniać, Lecz tu się morał jawi, ponoć Jest: wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma.

  Mili Państwo, ponieważ    piszę również fraszki i aforyzmy postanowiłam umieścić je na tym blogu, a nie - zakładać nowego bloga. Część fraszek już umieściłam pod wierszami. Proszę sobie poszukać, jak ktoś lubi fraszki. Te dzisiejsze zamieszczam w oddzielnym poście.   Fałsz Mówią, że światem fałsz rządzi - Mamy zatem rządy większości.   Absolut Mówią, że światem absolut rządzi - Wódka, czy byt zupełny i doskonały? Niech ktoś mi wyjaśni!   Iluzje Mówią, że światem rządzą iluzje, Zatem poeci rządzą światem, absolutnie!   Przeznaczenie Mówią, że światem rządzi przeznaczenie – A kto wymyślił taką chałę w świata istnieniu?!   Piekło i niebo Mówią, że światem rządzi raz piekło, raz niebo. To prawda! Tylko korzystne proporcje zachować trzeba!   Miłość Mówią, że światem rządzi miłość, Zapewne w powieści science fiction tak było!   [U1] ństwo

  Pies sąsiadów zawył na okolicę - Sygnał karetki pogotowia słysząc.   Czemu Burku skamlesz tak osobliwie, Czyżby dało ci w kość pieskie psie życie?   Przenigdy! Moja najdroższa sąsiadko Słyszysz te dźwięczne tony, modulacje?   To od pobratymca wieść i wibracje, Perfekcyjne i przyjazne tonacje!   Artyzm i magia związana z przyjaźnią – Wyję, na ten głos odpowiedzieć warto.   Jak zdementować, że „ni pies, nie wydra”? - Dumam - To na sygnale mknie karetka!   - Bzdury mi wygłaszasz! Jaka karetka? Zaszczekał Burek - znam się na psich dźwiękach!   Mówią: „Wierny jak pies” , lecz psi węch zawiódł, Burek nadal pod urokiem sygnału.   Nie będę dodawać psu psiej udręki, Niech słyszy co chce, wyje jak najęty!