Poezja Beaty

  łza mała i słona kropelka człowiek zgubił swój żal zapomniał o bólu kropelka spłynęła po uśmiechniętej twarzy a potem człowiek marzył układał w myślach swe szczęście a jeszcze potem zły los jak wiatr marzenia zwiał i była druga kropelka wielka i słona łza Fraszka: Podwójny biznes Zawodowa płaczka lubi łzę utoczyć, Bo jej za to płacą i po płaczu ma ładniejsze oczy.

    Bóg granatową płachtą niebo okrywa, Letniej nocy każe ludzkie sny roznosić, Po niebie płyną poduszki puchowe, Chcę śnić, lecz w sierpniową noc - sen nie przychodzi. W podszeptach wyobraźni wśród chmur się błąkam, Z iskierek gwiazd noc ma kolczyki, korale. Lato przytula mnie błogim ciepłem wiatru - To bezsenności wizje! - Myślę z żalem. Srebrny księżyc na niebie cienki jak listek. Tej nocy - noc chce mnie olśnić, oczarować Perseidami - świetlistymi łzami - wśród gwiazd. Może spełnią moje marzenia sierpniowe? *** na początku świata istnienia twórca nie niebie rozsypał marzenia radiant widać od strony Perseusza świecące łezki na niebie cię wzruszą i zechcesz marzyć spełniać życzenia niezwykły jest widok na kosmos z ziemi na granacie nieba meteorów artyzm dumasz w życiu też będzie łatwo nabierasz mocy jakbyś dotknął nieba noc jest artystą i spełnia życzenia

Głupota   zajęła centralne miejsce, Peroruje, słuchaczy poszturchuje! Miny robi mądre, inteligentne, W szerokich kręgach rozum swój promuje. Głupota ma w sobie coś z narcyza: Wciąż zapatrzona w lustrzane odbicie - Zawsze świetnie, doskonale się miewa, Braku swej wiedzy, logiki - nie widzi. Nigdy   ludzka głupota granic nie zna! Nie mówi też - dość! Rzadko kończy zdanie... A jednak jest na świecie wszechobecna, Bawi się życiem, w ciemny kąt zagania. A ja, choć nie zawsze mądrością błyszczę, Źle robię, że nigdy nie słucham głupoty, Bo wystarczy zaraz zrobić na odwrót! Efekt: życiowa mądrość, brak kłopotów! Komentarze I fraszka, również na wesoło: Pech Bała się pecha i czarnego kota, Drogę przecięła jej - jej własna głupota.

nie patrzcie na mnie krzyczy choć ust nie otwiera     oczyma wypalacie mi  wielkie dziury w brzuchu tańczycie spojrzeniem po mojej twarzy niszczycie wszystko  to co jest i czego nie ma dręczycie ironią    ona nie spogląda w lustro a jeśli już to taflę lustrzaną ma zamazaną brudną zapaćkaną kompleksami   każdy okruch  boi się burzy ona boi się cudzych spojrzeń *** Lustrzana dziewczyna spogląda na mnie, Z lustrzanej tafli życia, Gust mam inny, niż to, co tu widzę,  Odbicie mnie nie zachwyca. Ani ta przed lustrem, ani ta w zwierciadle Nie pasują do ideału.. Za to się świetnie -wręcz doskonale W kompleksy wpisały.

  Na krawędzi świata Pan Bóg krzesło postawił, Byś znużony losem nie uciekł w dal myślami. I choć uśmiech bolesny - siądź sobie wygodnie,  Tam dalej nic nie ma, więc odetchnij, odpocznij! Bo musisz zawrócić, listę losu podpisać, Bożego palca nie rozumiesz - wokół cisza! Po omacku żyjesz, śnisz, zagubić się można, A droga mglista - stąpasz często nieostrożnie. Jeśli choćby do krwi pogryźli cię słowami, Nie wytrwasz na końcu świata, nawet myślami. Żyjesz w płaszczu uszytym z bied - "nie do przeżycia", Zawróć! Póki żyjesz, nie uciekniesz od życia! *** Nieraz na krawędzi balansujemy, Znikają krawędzie, gdy życiowy dystans złapiemy. *** Nieraz wydaje się nam, że nasze życie jest ponad nasze siły. Gdy dochodzimy do brzegu naszego zmęczenia życiem - brak siły rodzi nową siłę, a potem kolejną i kolejną. Na tym polega życie, żeby trwać, podnosić się z każdego upadku, każdego zmęczenia, każdej trudnej sytuacji. Komentarze

jesteś moim snem  odkryłam cię nad ranem  zupełnie nie wtedy kiedy powinieneś być czy przyszedł twój czas może tak a może nie  dałeś mi cały dzień i marzenia może o jeden sen za dużo biegnę do ciebie słucham o miłości czy to ty jesteś tym który będzie na każdy dzień tygodnia w czasie deszczu rozłoży parasol nad moją głową  a kiedyś pomarszczoną twarz przytuli do mojej pomarszczonej twarzy zaprowadzi w nieskończoność czy to ty   I humorystyczna fraszka:  Chwilka Po chwilce swawoli i krotochwili, Na dobre i na złe się połączyli. *** Czy to ty? Jak tu ogarnąć w końcu to przeznaczenie? Oto jest pytanie!!!

< W życiu chodzi o to, żeby odnaleźć swoją drugą połówkę, a nie wiecznie sklejać braki przeznaczenia. > Miłość utknęła pomiędzy losu garbami, Nijak   w środku - bez   kolorów ognia, zwyczajnie. Nie splatam w warkocz myśli między postaciami, Do snu - usypia mnie noc ciszą jednostajną. Czasu mam dużo, na wszystkie sprawy wystarcza, Barwy widzę realne, bez szybszego pulsu. Jestem jednością, samodzielność mnie otacza! Lecz? Dobrze być czyjąś, pełną słońca połówką! Fraszka: Idealne dopasowanie Miłość łączy jak dwie połówki jabłka, w jedno złączone, Szkoda, że każda połówka ma jeszcze męża lub żonę.