Poezja Beaty

  Zima, dokładnie tak jak i ja, Ma   swoje lepsze i gorsze dni. Siecze śniegiem, wiatrem po buzi, Wpędza nam życie w zimowe sny.   Czasami odchodzi donikąd - Sześć   stopni   ciepła nam funduje! Wiatr milczy wśród światełek w mieście. A to święta! Zimy nie czuję!   Zima wiecznie budzi emocje! Dzisiaj   tańczy na dachach   miasta. Dachy białe   i suknia biała, A śnieżynki   proszą do tańca.   Śnieg sypie, radością przetkany, Dzieci lepią znowu   bałwana. Wokoło biel - biały puch śniegu, Pora roku zaczarowana.   Sople lodu mienią się w słońcu - To białym złotem,   to   platyną. Zima ma nastroje, humory, A słowa wiersza   płyną.. płyną.    

  Nie napiszę słów do twojej piosenki, Nie znam nut, brzmiących jak głęboka cisza. Dźwięki losu milkną, milczeniem płyną - Za dużo w tobie dali, obcej głuszy. Nie chcę jasności nocy, o której śnisz! Gwiazdy to okruchy światła na niebie, Księżyc w nowiu srebrem milczy pośród gwiazd, Żadna nie spadnie, nie zalśni spełnieniem. Bo w życiu ludzkim czasem się zdarza: Linia losu cudzą linię przecina, Ale znikamy w smugach niespełnienia, By w innym śnie, z kimś innym - los przeminął.

  Narzekają na moje ciemne kolory, Na zaśniedziałe słowa i zmatowienia. Co dnia bywa jednostajnie: znane miejsca, Schematów na zenit nieba nie zamieniam. Droga, którą idę, nie wiedzie donikąd, Bo w ludzkim życiu wszystko jest przecież po coś! Nieraz ułudy, strach zaciemniają myśli - Jakiś jasny podmuch życia został obok. Szadź lodowatą bielą pokryła drzewa, Mlecznobiała czystość przenika mnie całą. Czy można rozjaśnić naturę człowieka? Zima jest malarzem duszy doskonałym.

  W stajence, w miasteczku Betlejem, Przyszedł dziś na świat malutki chłopiec. Śpi w czułych, matczynych ramionach, A wokół stado kóz i owiec. Czy coś mu się śni? Chcę zapytać. Czy przyszłe chodzenie po wodzie? Może rozmnożenie chleba, ryb, Cuda uzdrowień z trądu, chorób? Czy śni o drodze na Golgotę I odkupieniu grzechów świata? Póki co - to słodkie niemowlę, Świeci mu Betlejemska Gwiazda.

  W Betlejem objawił się dar od Boga: Światłość przenikająca zło, ciemności. Gwiazda Betlejemska wskazuje drogę, Obwieszcza ludziom o Boga miłości. To przyszła na świat miłość doskonała: Wtulony w zapach siana, w uśmiech Matki, Wiodący drogą w wieczność, nieskończoność - Boży Syn - ten śpiący, malutki chłopczyk.

  Lulajże Jezuniu, zaśnij spokojnie! Weź w opiekę świat, by nie było wojny, Otocz łaską Bożą ziemię całą, Tchnij miłość w ludzkość zatroskaną! Lulajże Jezuniu i śpij, śnij słodko! Otocz opieką całą ziemię polską, Matki, dzieci, starców i rodziny. Niech nie braknie chleba, do pracy siły. Lulajże Jezuniu, me Pieścidełko! Usłysz słowa, które płyną wraz z kolędą! Usłysz cierpienia chorych i samotnych, Szept przy Różańcu, modlitwy i prośby. Lulajże Jezuniu, moja Perełko! W moim życiu zalśnij Bożym światełkiem, Dobrych ludzi wokoło Jezu daj mi - Z czystymi sercami i intencjami. Komentarze

  Zima w szatach białych, futrach srebrzystych, Przybywa otoczona śnieżynkami. Wodę wzrokiem zamienia w sople szkliste, Sypie wokół śniegowymi puchami. I choć serce ma zimne - kryształ lodu, Rozgrzewa zimowymi marzeniami. Zagląda do okien - prosto z ogrodu, Nęci nas zimowymi zabawami: „To czas na sanki! Nie bójcie się chłodu!” Święty Mikołaj bieży z prezentami, Bo to nieodłączny towarzysz zimy. Wiatr harce wyprawia między soplami. I choć z zimna podmuchami walczymy, Z radością - o przyjściu zimy myślimy. Komentarze