Nocne refleksje na temat budzika

 Budzik nie wpisuje się w milczenie nocy,

Na obraz i usługi czasu biec musi,

Tyka doskonale rytmicznie i równo,

Nie uchybi chwili nawet na sekundę,

Jest jak ten żołnierz na swoim posterunku,

Lecz noc nie cierpi rytmicznego dźwięku,

Tykanie zakłóca aurę marzeń i snu,

Do nocnej miłości - mocno nijak się ma.

Budzik tyka, jakby chciał być ważny,

Ale nocą nikt nie patrzy na zegarki,

Może jedynie cierpiący na bezsenność,

Odliczają z ziewaniem myśli w noc ciemną,

A tykanie im przeszkadza w środku nocy,

Marzą, aby zegar wylądował w koszu,

Ale jak wyrzucić coś, co komfort daje 

I przy liczeniu baranów się przydaje?

***

Czas unicestwia wszystko, nie tylko ludzi i zdarzenia, ale również siebie. 

Próbuje  nawet zatrzeć ludzką pamięć. 

Wraz z upływem czasu świat staje się inny i zmieniają się ludzie. Jedni odchodzą, inni rodzą się.

Ludzkość od wieków próbuje przekroczyć ramy czasu, cofnąć czas, czy czas zatrzymać.

Rzecz niemożliwa.

Chyba, że chcemy żyć wspomnieniami. Wówczas nawet czas staje się bezsilny i nie umie zatrzeć nam w pamięci tego, co dawało nam szczęście.