Czas ludzki

 


Jak mantrę powtarzam codziennie,

Biegiem rzeki zauroczenie,

Czas nieuchwytną rzeką płynie,

Fale niosą chwile istnienia.

Cóż ja mogę wiedzieć o czasie,

Skrytym w klepsydrze lub zegarze?

O czasie, który pisze wieczność

I w nieskończone płynie dale? 

Czas: mierzalny i niemierzalny,

Wieczyście poza wyobraźnią,

Rytmiczny super idealnie,

W żaden sposób – niepowtarzalny.

Mojry nić przeznaczenia przędą.

Czas nie potrzebuje boginek,

Jestem ludzkim mgnieniem tylko,

Kto przetnie nić, gdy los upłynie?

 


O człowieczego czasu przędzy,

Nie mam wiele do powiedzenia,

Lecz mogę wydłużyć poezją

Bytność w czasie, mój czas istnienia.


ZDJĘCIE Z PINTERESTA - MOJRY.


I fraszka: 


Przeterminowane

Tajemnica zużytych, starych zegarów:

Nie potrafiły pójść z duchem czasu. 


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia