Ludzka natura zmienną jest..
W zgaszonych odcieniach powietrza
Codzienne smuteczki wirują,
Niekiedy jak balon rozdęte
I matem nad ziemią się snują;
Ich odcienie kwaśno-deszczowe,
Na rzęsach łzami pokutują.
Życie wypełnia nimi głowy:
Wiem, czego nie czułam, a czuję.
Małe i lilipucie sprawy
We łzach rosną do skali sfery,
Jakby łąka ściemniała w duszy,
Jakby kwiaty na łące zwiędły.
Ludzka natura - zmienna! W końcu
Zmieni czas na tarczy istnienia,
W głowie urodzą się
diamenty,
Zniknie mat i smutek w spojrzeniu.
Komentarze
Prześlij komentarz