Boskie łąki
Może to wszystko się działo
Po drugiej stronie ulicy,
Może w zapomnianym życiu?
W pamięci znak wspomnień krzyczy!
To było na pewno - bliżej
Boskich łąk, oddechu Boga.
A świat marazmem nie milczał,
Nie wiła się prosta droga.
Tęsknię do dawnej pewności,
Która jazgotem rozprysła
Się - na tysiące skier
złości.
Nie wiem! Jak dniem
się zachłysnąć?
Namacalnie - Boskie łąki
Były, jak za młodu wszystko!
Może za ulicą istniał
Ten świat? Znikł, choć
był tak blisko!
Pinterest podsunął mi to zdjęcie, do tego konkretnie wiersza.
Komentarze
Prześlij komentarz