Nastrój
Smutek rozparł się w mej wyobraźni
I łzawe słowa w wersy zamienia,
Elegią drąży tematy ważne.
Płyną refleksje - przeszłości cienie.
W kłębiastych chmurach - chmur nie brakuje
I światłocieni wśród słońca tarczy.
Delikatnych muśnięć słów nie czuję,
Myśli pochmurne - bywają twórcze.
Fałsz i prawda na skrawku karteczki,
Jakby zwarte w ekstatycznym tańcu.
Fałsz z wdziękiem piruety wykręca,
Prawda obraca się ciężko w miejscu.
A miało być - lekko i różowo!
Nie dla mnie dziś latający dywan!
Zwierciadłem życia są wiersza słowa,
W myśli słone krople łez - wciąż trzymam.