Księżycowy wiersz
Ze snów tkany wiersz, jakby spadł z nieba,
Rozsypał się pyłem gwiazd na kartce,
Otworzył nam wrota w kosmiczną przestrzeń,
Rozniecił zmysły księżyca światłem.
Granatowy bezmiar nęci oczy -
Rozsianymi gwiazd brylancikami.
Poezja płynie z galaktyk obcych,
By władać ludzkimi marzeniami.
Jestem królową bezsennych wizji,
Którą - noc w noc - ujrzycie na niebie:
Na kartach zapisuję ludzkie sny,
Księżycowy wiersz piszę dla ciebie.
Wizje skrzą się obok iskrzących gwiazd,
Gdzieś między Andromedą, Rybami.
Srebrzystą wędką łowię marzeń blask -
Na księżycu, pomiędzy gwiazdami.
Fotka z Pinteresta. Idealna, by usiąść i napisać wiersz.
Komentarze
Prześlij komentarz