Wiersz o słońcu




 

Zagarniam słońce pełnymi garściami,

Twarzą i ciałem, i każdym uśmiechem.

Otaczam się złotymi odblaskami,

W tafli lustra widzę słoneczne echo.

 

Świat się rozzłocił, złoci się od rana

 W oślepiających, miodowych tonacjach.

Zachłysnął się słońcem skrzydlaty talent -

Każe napisać wiersz o insolacji. 



Fraszka:


Lek a nie suplement diety

On narzeka na ponury świat,

Ona mu będzie witaminą D i K.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia