W zgodzie z losem

Światełko sączy się przez dziurkę od klucza,

W pokoju obok dogasa blask przeszłości.

Tutaj gdzie jesteś, jest nowe i nieznane,

Nieopisane myślami w podświadomości.

Jesteś jak poeta, który zgubił kropkę,

Nie zakończył w wierszu ostatniego zdania.

Rym słów się zaplątał, jest jakby w przeszłości.

Życie płynie, nie ma czasu na czekanie!

Potykasz się o niewidzialne przeszkody,

O słowa niezrozumiałe, wręcz absurdalne.

Za zakrętem przypisany los się czai,

Więzów z nim nie zgubisz, a żyć  w zgodzie warto!

Fraszka:

Brak demokracji

Rzadko się zgadzam ze swoim losem,

To bez znaczenia i tak nie mam prawa głosu.