Gra w dwa ognie

 Świat składa się z ludzkich światów,

Światy płoną ludzkim ogniem,

Cały glob ziemski bogaty,

Blask uczuć tli się zalotnie.

Czasem obawa przygasi

Ludzką historię w dwa ognie.

Lub los świeczkę losu zgasi,

Ktoś życie spędza samotnie.

Koniec świata następuje,

Choć inne światy jaśnieją,

Samotność wiarę rujnuje,

Że gra w dwa ognie istnieje.

Dwa kroki w przód, a jeden w tył

I stajesz sobie w pół drogi,

Nie zamieniasz się w gwiezdny pył,

Lecz przygasł życiowy ogień.

Natura rodzi się z pary,

Czas zmienny zmiany przynosi:

Rozdają spełnienia dary

I te zakochane oczy.

I końca świata nie będzie,

Twój świat w miłość się zamienia,

Nitką nadziei sny przędziesz,

Żyjesz w ognistych

płomieniach.

Wiersz o życiu i niesamowite zdjęcie z Pinteresta - też o ludzkim zwyczajnym życiu.