W oku cyklonu

 
NA ZDJĘCIU - W OKU CYKLONU

Oko cyklonu mnie pochłania,

Tu wewnątrz – cisza kocha ciszę.

W lustrze Boga są zmatowienia –

Nieoczywista losu rysa.

 

A może to znak zapytania –

Bóg ewidentnie się namyśla?

Cyklon hula, niszczy pół świata

I budzi oszalałe zmysły!

 

W ciszy słychać ciszę jedynie,

Głośniejszą niż moje myślenie.

I dumam, że chcę być cyklonem,

Łamać drzewa i przeznaczenie,

 

Zginać woal nieba jak papier,

Być szalonym istnienia pędem,

Podły los pazurem rozdrapać,

Aż z dna – na szczyt się wydobędę. 


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia