Podsumowanie

Kiedy nic już takie samo nie będzie,

Dary życia zatopi tuman piasku,

Księżyc w setkach obrotów niebo przetnie -

Płomień życia zwiędnie, ale nie zgaśnie. 

Wtedy pląsając, wezmę się pod boki

I pożegnalny dancehall zatańczę

Na świeżym grobie przemijania czasu,

Na grobie tego, co pamięci warte. 

Może rytm ukoi serce rozdarte,

Uparte we łzach, stratą rozbolałe

I zgodzę się na przemijania hardość,

Bez goryczy nad moim grobem stanę.